!!!!!!!!

Onlar bağ bozumuna gider gibi ellerinde sıcaklığı karılarının
dudaklarından vatan türküleri ve dağınık saçlarında rüzgar
çekip gittiler katar katar. yeni dostlar tanıdılar kara vagonda
tarlalara bakıp için için dert yandılar memleket hasretinden,
ve bir tünelin kara ağzında görünmez oldular..

Çiçek açmış nar ağacı gibi, al al oldu göğüsleri
saçlarının en güzeli tel örgülerde kaldı
vesikaya bağlı değildi taş yemek, toprak yemek, mermi yemek
yediler deşilen gövdelerinden bağırsakları sarkıncaya dek.

Ceplerinden çıkardıkları resimlere bakıp bakııp da
kanlı saçları arasından dediler "neylersin karıcığım ölümde varmış kaderde.."
pençe pençe kanları yerde, kardeş kardeş uyudular
kolları, bacakları başka siperde.

Anlatıyordu bu adam. Harbe dair yüzünde yamanmış barut yanığı,
sağ kolu bir cephede ve bir cephede ayağı.
"Onlar dağınık saçlarında rüzgar çekip gittiler katar katar

Biz böyle yaşadık adaşım senden ne haber?!..